psyCho.: walang kwenta. black and white.

Tuesday, May 31, 2005

walang kwenta... lalo na yung mga iniisip ko.. walang kulay.. BLACK and WHITE.. taena.. sus! ang epal ng sarili ko... ineepalan ang sariling isipan.. hindi ko ba alam.. distorted masyado ang utak ko.. taena naguguluhan ako.. lalo na pagdating sa mga bagay na alam ko naman na makakasakit saakin eh tuloy pa rin ako.. di ko ba alam.. siguro hanggat hindi talaga nadadala at hindi talagang sobrang nasasaktan ay tuloy pa rin.. putcha! di ko alam... sandali.. may-iisahare ako sayo.. eto.. lam mo ba to?! basahin mo ng mabuti.. ayoko ng may ma-mimiss ka... eto oh... You're the star that always shines on me outside my door. You're the one that I can see. I love the way.. Oh yes, the way.. You comfort me.. So take me.. To a place whereI need to see.. Yun.. di pa tapos yan.. pero sandali.. wait a minute.. star? ano ba ito? bituin? tala? taena.. maliwanag ito.. lam mo ba yung araw? star un.. malaki.. sobrang laki.. kasing laki ng ulo mo.. na punong-puno ng kalokohan.. un. yung tao diyan star.. star ng buhay ko... maliwanag kasi xa.. parang ilaw.. nagbibigay kislap sa daan na tatahakin ko.. tapos un.. eto na yung kasunod... Gave you my love and I don't know If I can be saved.. Feelin' so down it's so hard... Don't want you fadin' away.. oh yan ung aksunod.. pero meron pa.. magintay ka lang.. mahina kalaban.. yan.. lam mo ba yan.. yung STAR na iyon... kala ko ayos na.. kala ko iilawan niya nga yung daan ko.. pero ewan ko.. nakakagulo.. parang gusto niyang kumawala.. parang gustong mang-iwan.. yung parang gustong bumitaw dun sa pagkakahawak sa mga kamay ko... un.. oh.. eto na ulit yung kasunod.. sundan mo ng mabuti... I feel you in my bones you're killing me inside... you're always on my mind... Yeah I'll be here tonight.. I want to be like you... The way you made it through.. I'm screaming this for you... I feel you down inside... No one can take this away from me...I see your face and I'll be here to stay.. I look up and I think about those days.. Well those days are gone... They're gone too far away.... un.. nasundan mo ba? gago diba? ang laking kalokohan.. yung star ko.. lumayo.. umalis... chumupi.. sumibat.. nag-outing.. nag-shopping.. nag-cr.. nag-taxi.. nag-fx.. yung.. umalis siya.. pero kita mo.. dun pa lang ang hirap ng kalimutan.. nakakaasar.. naasar na tuloy ako... kasi diba.. hirap kalimutan kapag talagang sobrang nahawakan niya yung buhay mo.. yung tipong walang eepal sa inyong dalawa.. pero yung ang akala mo.. kasi ung taong malapit saeio.. yung taong sobrang mong minahal ay siya pa ang gagago sayo... well.. ganyan ang buhay.. sabi nga..DALAWANG KLASE LANG NG TAO ANG NABUBUHAY SA MUNDO.. ang NAGPAPALOKO at MANLOLOKO.. siguro... kabilang ako dun sa naloko... yung naisahan.. hehe.. kaasar..

yukichiyu screamed her lungs out at 6:52 PM!

IMPERFECT

Previous Posts