Thursday, January 27, 2005
i never thought i'll find chivalry in this hectic world... with all the fast paced numbas going, why should i?
then again, i saw it...
i was on my way to this school in recto. waiting for like half an hour on the santolan station... uh. god help me! my feet felt like lead due to the very high heels i have on. god help me.... i hate this!
once the infernal train arrived, i along with what felt like a hundred or so passengers fought to have seats. guess what, i didn't have a chance.
so i just stood there amidst it all, waiting for the cursed train to move when i felt a tap on my shoulder....
"miss, dito ka na oh.."
OMG, he was sooooo good looking! i was flabbergasted and just said a meek thank you as i took the seat. i stole quick glances at him and looked at his physique. cute. definitely.
when we got to araneta center station, the girl beside me got off the train. i was elated and offered the seat to my knight in chivalrous demeanor. he smiled and took the seat. he was quiet, and i was looking out the trains windows.
"san ka pupunta?" he said pointing to the envelope i was carrying.
i smiled and replied, "sa FEU, maga-apply kasi ako eh."
he laughed quietly and said, "malapit ako dun, gusto mo samahan kita?"
OMG, i didn't expect that! so i politely refused. but still, even if i like refused a dozen times, he still wanted to accompany me to FEU.
my curiosity was killing me and so i asked him what school he was from. his reply? "sa CEU..."
of all the schools, bakit dun pa?
don't get me wrong, i do not have a personal grudge with the school, i just have this issue that blah-blah is there and his shitty ass is there....
heaven forbid.
well, out of pure luck the train got delayed and he didn't have time to accompany me, he was an hour late na pala....
thank god.
but still chivalry exists, di ba???? :D
yukichiyu screamed her lungs out at 11:31 PM!
I'm often told that I'm fidgety
I can't stay on the same stage for long
As if trying to evade the question, you reply at random
From flower to flower, like transferring trains
Baby let me touch youI'm fine with love that's love alone
Let me be the one to please you
Baby let me kiss youWould it be alright to call it
Eternity that lasts until the morrow
The stench of the taxi is too intense
So I probably can't go very far
If I open the window, I'll be Juliette
If you call this momentary eternity, "Drama"
Baby let me touch youI can't take you with me
Let me be the one to leave you
Baby let me kiss you
Tears that seem scripted
Don't suit you
Tumbling Tumbling
Can't you see that I will be your ecstasy
Tumbling Tumbling
Can't you hear me whisper to your fantasy
Tumbling Tumbling
Can't you see that I will be your remedy
But if you go another way
Then I might be your enemy
Baby let me touch you
I'm fine with love that's love alone
Let me be the one to leave you
Tomorrow when I miss you
That eternity
Won't arrive in time
Tumbling Tumbling
Can't you see that I will be your ecstasy
Tumbling Tumbling
Can't you hear me whisper to your fantasy
Tumbling Tumbling
Can't you see that I will be your remedy
But if you go another way
Then I might be your enemy
yukichiyu screamed her lungs out at 3:05 AM!
Friday, January 21, 2005
BEEEEEEEEEEEEH!!!!!!!
Ayan ang una kong naiisip kapag pinaguusapan ang away… di ba kasi parang pag yung isang tao tinusok, tusok mo with matching “nyanyanyanyanya!!!” nagsusumbong sa nanay tapos gera na???
NANAY #1: hoi bata! Anong ginawa mo sa anak ko??? Baka gusto mo piratin kitang patpatin diyan!!!
BATA: (maiiyak) huhuhuhuhu…. Lagot kayo sa nanay ko!!!
NANAY #1: aba kahit presidente pa ng mundo yang nanay mo haharapin ko!!!
NANAY #2: (dadating) hoi tanda anong ginagawa mo sa anak ko???
Naku, diyan na nagsisimula yan!!! Pati naman sa mga bansa, barangay at pamilya, parehas lang ang evolution ng gera…
Sus naman!!
Immature kasi…. Bwehehehehe….
Oo nga pala, JANUARY 21 NGAYON!!!!
HAPPY ANIVERSARY SAYO ------!!!!! I LOVED YOU!!!!! BWEHEHEHE!!!!!
Ay gaga naniwala…
Pero one year na dapat un!!!!
At least di napasama di ba????
yukichiyu screamed her lungs out at 5:21 AM!
Pumasok ako sa pintuan….
Nakaupo ka sa sofa…
Nakatayo lang ako sa may pintuan…
Tinitingnan mo ako…
Lumakad ako papunta sa kwarto niya…
Nakatitig ka pa rin sakin…
Pinilit kong buksan ang pintuan niya…
Tumayo ka at lumapit sa akin….
Nakatayo lang ako doon…
Dinaanan mo lang ako….
Nagmistulang bula….
Ihip ng hangin….
Pumasok ako sa pinto niya…..
Naiwan kang nakatayo sa daanan….
Isinara ko ang pinto…..
Humabol ka sa pagsara nito….
Kinandado… Sinusi…
Di napigilang magsisisi…
Kung sana’y tinawag mo lang ako….
Di sana tayo nagkaganito….
yukichiyu screamed her lungs out at 4:24 AM!
Tuesday, January 18, 2005
Everytime I hide the tracks of my tears behind sunglasses
I had believed that I could become stronger, little by little
Then I realized that there was something wrong with that
I used to always do nothing more than act strong
Though I acted stubborn and laughed
The truth isI'm just a crybaby and a cowardly pretender
If I'm just hiding, makeup and fashion are hopeless
A true self that noone tries to show
I too had participated in such a game, oh no
Even today, a blue sky rises
Though I think cynically about it, and look away
The truth isI'm just a pretender who doesn't pride my worrying
Somewhere
There are peoplePlotting together
While that hand
Stretching outIs empty
I'm sure I'll find something
Forgiving each otherIn private
We should have exchanged
A promise
Even I have need
Of somebody
Today, I'll meet him
I used to always do nothing more than act strong
Though I acted stubborn and laughed
The truth isYou're the cowardly pretender
Today will be the day the rain stops
Though I don't want to expect it
The truth isI'm just a pretender who doesn't pride my worrying
We gotta be
In the same situation
Otherwise I can't
yukichiyu screamed her lungs out at 4:06 AM!
Right before me, you glimmer slightly I can't see anything else
Where are we ?
Don't disappear into the background beginning to stir with commotion just yet, I can't hear anything anymore. But I can feel you breatheA little unlike myself I'm expecting something from a surprisingly coincidental development.
I wanna be here eternallyI want to gaze at you just like thisI can feel you close to meI can't be by your side foreverOnly this moment will last forever.
I want to be with you on my break before I go to war. We'll leave the promise until next we meet. Can you hear me breathe?Everyone has times when they are moved by not so surprisingdevelopments.
I wanna be here eternally
In a place no one will find usI can see you're all I need I don't need help getting to tomorroweven this moment is surely just a fantasyI can feel you close to meEven if we can't go back to that place, At least this feeling will last forever
I wanna be here eternally I can see you are all I need
Only this moment will last forever.
yukichiyu screamed her lungs out at 4:04 AM!
Friday, January 14, 2005
(Kumakanta to the tune of “pasko, pasko na naman muli”)
Kay saya ng fieldtrip… ang fieldtrip anong saya…. Lumabas sa shuttle ang amoy ni lola…. Sa bahay, paguwi lagupak sa kama… sana naman tayo ay iexcused bukas…
Anyway, ano ba naman ang kay gandang fieldtrip namin!!!! Sa bataan kame nagtungo at kami ay sumaya!!!!! Una, may pinuntahan kami na church… sobra… bintana na pala yung pinasukan namin… pano nalubog pala sa lahar yun… hahaha… ano ba naman yan, bahay na ng diyos eh natabunan pa ng lahar??? Hahaha…. Weirdo pero totoo…
Tapos nag stop-over kami sa isang lugar na dobleng kasiyahan… “DOUBLE HAPPINESS” yung pangalan… haaay… gago naman yun may-ari nun… wala na sigurong maisip na pangalan ng stop-over… hihihihi… kung malisosyo ka, iba iisipin mo!!! (para kasing pangalan ng motel…)
Alam niyo ba, sa bus walang tatalo sa saya!!! Kais naman buong class naming ang kasama… tapos ingay pa naming!!! Tatlong teacher na nga kasama naming ingay pa rin! Well, ano ba naman ang magagawa naming eh reputasyon ng section naming yun! Ang star section na pasaway…. Hahahaha….
Tapos katabi ko si she2… aun, kami magkatabi for he whole fieldtrip… nasa kabilang aisle sila kuya at arjay… sa harap naming si jean… at sa likod naming ang pinakamaingay… si pen2 at martin…
Hahahaha!
So ayun, pagkatapos sa stop-over, sa bataan na!!!! malayo-layo din ah… pero sulit kasi ang sarap umakyat!!! Pano, sa katarik-tarik na ng inakyat ng bus naming eh, isipin mo ba naman, aakyat pa kami ng 526 steps???? Sa cross kami pumunta…. At masaya!!! Kasi sa taas na 36 floors, ang taas taas niya, sobra!!!!!! Tapos nung nasa taas na kami (nagelevator kami paakyat nung cross) lahat ng AOM adik sa picture taking!!! Lahat ngiti pagharap ng camera…. Tapos lahat nagsigawan sa mga bintana ng “A_O_M!!!!!” astig diba???
Di pa diyan nataos yan, matapos dun, dumaan muna kami sa may buko pie shop… lahat bumili ng pasalubong…. Hahah… bumili ako ng buko pie!!! Si aileen nga tatlo binili eh!!!!!!!
Pero matapos yun, sa WOW Hilaga kami pumunta…. Nagbike…. At nagmunimuni…. Kasama ko dun yung barkada ko sa labas… sila ceasar at benedict… ikot kami ng ikot… naghahanap ng magawa at nagusap ng mga kagaguhang bagay sa mundo… tapos uwi na…
Pinakamasaya yung pauwi na… kasi lahat ng tao nagkakantahan na… dustungan!!! Tapos traffic pa….. yehey! Mga 7:30 na rin kami nakauwi ah…..
Sa lahat ng kasiyahan na nangyari nung araw na yun, di ko na inelaborate…. Dahil nasa isipan ko na lahat ng nangyari nun…. Sa mga kaklase ko, mahal na mahal ko kayo…. Salamat sa pitong taon ng pagsasama….. sana hindi hanggang ditto na lang ang biyahe natin… sana kapag bumaba tayo, minsan, sasakay ulit….
yukichiyu screamed her lungs out at 4:23 AM!
Thursday, January 13, 2005
hahaha.... eto na ang blog ko!!!!!!!!! hahaha!!!!!
ganda noh?
tagal ko ng di naga-update nitong blog
banas...
kapatid ko kasi... ayan oh...
ewan... next time na nga lang...
yukichiyu screamed her lungs out at 3:00 AM!
Saturday, January 08, 2005
halos ibuhos ko na lahat ng oras ko sa blog ah!!! anyway, eto na naman ako, nagiintay na matapos ang download ng kazaa... shet, ten minutes na to ah... wait nga....
*tiningnan yung kazaa*
nyak... movie pala yung nada-download ko... tanga, soundtrack hinahanap ko eh...
stupid, stupid, stupid...
unlimited na itong internet... ala-una na ng madaling araw eh... sus, tagal kasi... banas.... ayan, inulit ko tuloy... ah, hayaan ko na nga lang... yamot to eh...
salamat sa pagtangkilik sa blog ko... kahit walang katuturan ito at puro katarantaduhan lang ang nilalagay ko dito... binabasa mo parin...
salamat.
ay..... ano ba naman yan!!!! sino ba sa inyo ang sira ang puso... ano yun? sira-broken puso-heart... broken hearted!!!! ay.... subtle na nga yun eh... anyway...
asar ako! ang laki na ng kasalanan na ginawa ko para lang mahiwalay siya dun noh! ako na nga gumawa ng paraan.... banas.... kung anu-ano na nga ang sinabi ko.... shet, wa epek... sa iba pa rin siya...
tangnang buhay to...
ayoko pa naman ng talo... masakit sa ego! sa pride! pano na ko????
ay, ambot sa imo!
mahal niya ba naman yun??? nagrerebound lang ata siya... pero ano ba naman yan, tagal ko na dito ah! nasa harap na niya ako!!!!!
nasasaktan ako na pilit niyang pinapakita sakin na wala lang sa kanya ang feelings ko.... parang ano naman kung mahal ko siya... tangna ah! ako na nga yung nagbuhos ng oras at paensya sa kanya ako pa maaagrabiyado???
dati pinilit niya ako makuha ulit, ayoko nun kasi nasa akin si ------. nung nawala si ------ sakin, balik ako sa kanya kaso may kasama na siya... nawalan siya ng kasama, may kasama naman ako.... ngayon sabay kaming walang kasama..... hindi ba pwedeng kami ulit???
ganun ba ako kahirap mahalin??? yung di ako makahanap ng matagal para sakin???
mahirap ba akong mahalin?
*12% na lang yung dina-download ko*
bakit nga kaya? ganun ba kasama ang ugali ko? ganun na ba ako kaasar???
bakit kaya pag ako na ang naghahanap, nawawala sa hawak ko??? kaya mahirap maging babae eh...
intay ka ng intay sa wala.
yukichiyu screamed her lungs out at 1:05 AM!
Friday, January 07, 2005
Marami akong ginagawang kagaguhan kapag tinotopak ako…. Iinom, magpapakalasing… at gagawa ng mga kabaliwan sa mundo…. Minsan pag malakas talaga topak ko, nagpapagupit ako (o ayan alam niyo na kung kelan malakas hit ko ha!) pero ewan ko, mas malakas topak ko pag nakakapagsulat ako.
Hindi naman ako talagang magaling magsulat…di ako born writer… sus, once in my life lang ako nanalo sa essay writing contest, at twice sa poem writing… pero magaling daw akong magsulat… talaga ba??? Ewan pero wala na sakin yun… nasisiyahan lang ako kapag nakapagsusulat ako… weirdo noh?
Masaya naman kasing magsulat, nakakalibang… nakakawala ng problema, nakakahinahon sa pagiisip… kaya siguro kapag may problema ako, susulat ako… pero pa tapos na akong magsulat, parang nawala yung problema ko… tapos susunugin ko yung mga sinulat ko…
Hala, baliw si ang! Oo baliw ako matagal na…
Hahaha!
Basta wag lang sana akong topakin ng malala…. Nobela ulit yun!
yukichiyu screamed her lungs out at 6:58 AM!
Thursday, January 06, 2005
Minsan, iniisip natin na mag LET GO...na mag MOVE ON... Iniisip pa lang natin, nasasaktan na tayo..
What if we walk or talk to finally LET GO... BADTRIP!!! Masakit di ba? It breaks your heart even more kung alam mo sa sarili mo na, sobrang LOVE mo sya... Like, you've sacrificed A LOT!!! Marami ka nang nagawa na di mo nagagawa sa iba... Pero di niya lahat nakita yun! He's so blind to see and so deaf to hear!!! Why? Ewan ko ba...kung bakit may mga tao na... Sobrang...
MANHID!!!!!
Or probably nagmamanhid manhidan lang! Dahil ba... HINDI ka talaga niya GUSTO or IBA ang MAHAL niya... Hindi mo tuloy alam if you should let go of your feelings for him once and for all... As I've said... Mas madali siguro mag-LET GO if you know he doesn't give a damn about you...Syempre kung meron...hindi niya pababayaan na MAWALA ka... But if you think... OK lang sa kanya yun... Don't be a FOOL!!! LET GO... How would you fight for THE ONE you LOVE? MAHAL mo nga pero habang ipinaglalaban mo naman siya... ipinaglalaban niya din yung taong MAHAL NIYA!!! What are we to do? E ganyan talaga!
REALITY BITES, as the saying goes... MASAKIT, MAHIRAP, PARANG di MO MAKAKAYA... OO, that's NORMAL sa pag LE-LET GO. Sometimes...you'ld really want to forget all the hurts and convince yourself that YOU'LL BE LOVING HIM NO MATTER WHAT, COME WHAT MAY, FOR THE REST OF YOUR LIFE!!! Ang nakapagtataka pa dun... bakit ayan ka na naman.. di mo naisip... NAPATAWAD mo siya agad at nakalimutan ang sakit... PERO WALA NAMAN SiYANG GINAGAWA... WALA SIYANG GINAGAWA KUNDI SAKTAN KA!!! ang mas
masakit pa dyan... THE DAMN CYCLE GOES ON AND ON AND ON...Paulit-ulit lang yan.. OK.. Palusot ng IBA... pag mahal mo, di ka magsasawa... KAMOTE!!!!! C'mon!!! MAGSAWA NA tayo sa MGA SAKIT na binibigay nila!!! THINK GIRLS!!! kung gano natin sila kamahal...GANUN DIN nila tayo sinaktan... mahal ba natin sila dahil ganun sila? o ganun sila dahil ALAM nila na mahal natin sila?!!!
Hai... bad trip talaga ang mga taong katulad nila... Dahil pinakawalan nila ang katulad natin! Im NOT expecting you to absorb everything i'm trying to say here... All I want is for u to REFLECT... BIBITAW NA BA AKO? Who knows... pag bitaw mo sa kanya...MAY DARATING na MAS DESERVING... Someone who will hold your hand and GROW OLD with you..... So now... Will you... MOVE ON AND LET GO... or be like that for lif
yukichiyu screamed her lungs out at 6:51 AM!
Wednesday, January 05, 2005
kasama ko si jm..........
wag kayong maingay........
di niya ako nakikita.......
pilit pinatatamaan........
parang bula lang ako.........
na di napapansin.......
siguro aalis na lang........
at di mamamansin.........
saklap ng buhay ko..........
puro pasakit sa mundo............
tama ba ang ginawa ko........
na iwan siya sa mundo........
nagyon ako'y nangangalay.......
hinahanap siya.........
kahit nasa tabi ko na..........
iba naman ang minamahal............
yukichiyu screamed her lungs out at 1:49 AM!
Monday, January 03, 2005
Okay…. Galing lang ako sa bahay ng kaibigan ko… shet, bday party niya kasi kanina… sarap kumain! Siguro naka dalawang balik ako sa lamesa nila kakakuha ng pagkain… hahaha! Kala ko pa naman makakapagdiet na ko! Ehehehe…
Bago kami pumunta sa bahay nila, dumaan muna ako sa bahay ni sweetums, syempre diba, sundo niya ako para payagan siya…. Haaaay… kaso, I didn’t count on the instance na nandun na si kc… haha, kala ko di siya saasama!!! Pero what do you know, dun siya!!!
Tagal namen nagintay na matapos si sweet maligo at magbihis at lahat na…. well, friends wait talaga… kaso yung psycho na kapatid naman ni sweet eh nagalburuto at tinayger look kami ni kc… parang papatayin kami sa tingin kasi “ninanakaw” daw namin yung ate niya sa kanya… like hello!!! Hahahaha…. Parang psycho talaga!!!! Anyway, wala naman kaming nagawa kundi isama na lang yunga brother niya… nyak…
Ayun so nagpunta na kami kila jeny para sunduin naman sila… nandun si ramon, si Raymond, si jeny, at syempre si jm… nyak pa rin…
Di ko alam kung paano siya pakikitunguhan after yung scenario naming dati, so di ko siya pinansin… ok na sana pero pinansin niya ako… hahahaha!!!! Sabi ko na nga ba, di ako matitiis nun! Okay nga eh… parang walang nangyari! Mas ayos naman yun kesa sa magkailangan kame diba? Ay, kasi nung bday party ni jm, kiniss ko siya…
Hoi, dare yun…
Pero gusto ko naman… hahahahaha!
Okay na yun, hinatid kami ni jm hanggang concepcion at dun kame sumakay ng papuntang ampid… shet, haba ng biyahe… pero worth it naman… akala ko nga mawawala kami kasi di ko naman kabisado gaano yung lugar nila renie (siya yung may bday) kaya ayun, nakarating naman kami ng maayos at isang piraso pa rin… hihihihihi…
Sa bahay nila renie, nabusog kame!!! DAMI FOOD! Lalo na brownies and cake and stuff… pampataba ba… harhar! Sarap tol! Kaya naman todo give in ako sa pagkain… pero tumigil ako after a while kasi di ba… baka machuba na naman ako…
Anyway, nandun yung guy na pumoporma saken, si jomer. Hay pls lang ha… ayoko ng torpe!!!! Pano di ba naman daw ako lapitan and stuff… asar talaga siya pero okay naman kasi tinawagan niya ako that night…
So ayun nga, after kila renie, balik kami kila jeny!!!! Asttig kaso umuwi na si ramon… hay… so dun kami ulit kila jen and what do you know??? Todo kausap naman sakin itong si jm!!!! Salamat naman noh… para naming di ko siya friend…
Lakas tama ko tol, kasi naman ditto ulit yung friend ng ate ko at inuman kame…
Sige na, maya na lang ulit kasi inom pa daw kami.
*may pasok pa bukas… shet!!!!!!!!!*
yukichiyu screamed her lungs out at 6:02 AM!