Wednesday, December 22, 2004
naglalaro ako minsan... di ko na nakayana... napatigil ako at napaisip.. dumadaan ang oras ng hindi ko namamalayan.. umiyak ako sa ilalim ng mundo.. nakatungo.. naghihintay... umaasa...
radyo ang katapat ko... para kaming naguap... nagbabatuhan ng mga salita... seryoso siya... ngunit mas seryoso ako.. tinatamaan ako sa lahat ng inilalabas niya... nasasaktan ako... di ko lang pinapakita.
seryoso akong nagbabasa ng paborito kong libro... matagal ko ng binabasa yung librong ito.. marami na akong natutunan... marami na akong nalaman.. marami na akong natuklasan.. masakit isipin.. dito ko napansin.. na hindi ka pala sa akin.. panaginip lang..
tv.. dito ko nakita ang sarili ko at ikaw... isang palabas na may ending.. isang palabas na matatapos... di mo alam kung happy o bad ending... may kontrabida.. mga epal kumbaga... mga panira sa istorya nating dalawa... sana happy ending.. sana.. sana...
pumasok ako sa sinehan.. nakita kita sa malaking screen.. punong-puno ng kulay ang iyong mukha.. nabighani ako... di ko na maialis ang mata ko sa iyo... nakulong ako sa pelikula mo.. nanaginip.. yan ang aking iniisip...
yukichiyu screamed her lungs out at 6:38 PM!
